Günümüzde güvenlik standartlarına ve ticaretin mümkün kılınmasına duyulan ihtiyaçher zamankinden daha fazladır.
Bunun yanı sıra mevzuatıdüzenlemekten sorumlu kurumların tehlikeli maddelerin taşınmasına ilişkin olarak hayatın,çevrenin ve mülkün korunmasının sağlanmasına yönelik kaygılarının giderilmesi en az yukarıdaki ihtiyaç kadar öncelik arz etmektedir.
2002
’de Güney Afrika Johannesburg
’da gerçekleştirilen Dünya Sürdürülebilir Gelişme Zirvesi
’nde kabul edilen plana göre Kimyasalların Etiketlenmesi ve Sınıflandırılması için Global Harmonize Sistemi
’nin ülkelerde 2008
’e kadar tam olarak operasyonel olmasıkararıalınmıştı.
Yayınlanan regülasyon ve tavsiyelerin ülkeler ve uluslararası kuruluşlar tarafından uygulamaya geçirilmesi, söz konusu mevzuat ile ilgili geri dönüşler,öneri ve tavsiyeler ile gelişimin sürdürülmesine katkıda bulunulmasıbeklenmektedir.
UN standartlarının ulusal, bölgesel ve uluslararasıalanda belgelendirmeler ile kritik bir kontrol unsuru olarak öneçıktığıgörülmektedir.
Ancak ambalajların UN sertifikasyonlarındaki dengesizlikler, istenen performans seviyesini sağlamayan ambalajların kullanılmasına yol açabilmekte ve sonuçta insanları,çevreyi etkileyebilecek dramatik kaza risklerini artırmaktadır.
Komite tarafından ortaya konulan temel prensip; ülkelerde belirlenen yetkin otoritelerin uygulamaların regülasyonlara uyumunu sağlamasıdır.
Bu sorumluluğun verilebilmesi ambalajların tasarımının, üretiminin, testinin, kontrolünün; tehlikeli maddelerin sınıflandırılması; ambalajların hazırlanmasının, dokümante edilmesinin; sevkiyat, depo personeli ile taşıyıcılar tarafından istiflenmesinin izlenmesini içermektedir.
Ancak bu kapsamlısürecin izlenmesine ilişkin parametrelerin geliştirilmesine devam edilmesi ihtiyacısöz konusudur.
Bu açıdan mevzuatın gözden geçirilmesi, değişiklik ve eklemelerin yapılması, regülasyonların geliştirilmesi kritik bir süreçolarak devam etmektedir. Bu zahmetli ve karmaşık bir süreçtir.İlgili regülasyon ve tavsiyelerin ortak bir mutabakat ile yayınlanmasıiçin birçok uzman, kuruluş,ülke ve komitenin katkısı gerekmektedir.
Uzmanlar komitesinin çalışma ilişkilerini gösterenşema [1] çalışmanın karmaşıklığınıkolayca gözlerönüne sermektedir. Sistemdeki ilişkileri tam olarak anlamak kolay değildir, ancak ambalaj ile ilgili sektörel kuruluşların (ICDM, ICCR, EMPAC/ SEFEL, SSCA) varlığı çok büyüköneme sahiptir.
UN SC TDG (Tehlikeli Maddelerin Taşınmasıiçin Uzmanlar Alt Komitesi) ile ilgili komisyonlar UN standartlarıve modül regülasyonları(örneğin; karayolu taşımacılığıiçin ADR gibi) geliştirmektedir.
Bu komiteler iki kritik toplantılar serisi ağırlıklıolarak bir dizi çalışma ve karar toplantısı ile mevzuat değişikliklerini ve yeni regülasyon taslaklarınıele almaktadır. Bunlar;
• ECOSOC Tehlikeli maddelerin taşınmasıiçin uzmanlar alt komitesi (UN SC TDG) Cenevre
’de her yıl Haziran ve Aralık aylarında gerçekleştirilen 2 toplantı,
• Her yıl Mart ayında Bern
’de ve Cenevre
’de Eylül ayında gerçekleştirilen RID uzmanlar komitesi ile Tehlikeli Maddeler Taşımacılığıile ilgili çalışma grubu ortak toplantısıdır.
Tüm bu karmaşık mevzuat geliştirme çalışmaları tüm ülkeleri kapsayıcı ve kıyaslanabilir bir sistematik arayışının sonucudur.
Bu süreç aynı zamanda oldukça canlı, kapsayıcı ve verimli bir ortama dayanmaktadır. Burada plastik ambalajlarda yapılan hidrostatik test yöntemleri üzerine yürütülmekte olan son tartışma ve değerlendirmeyiörnek gösterebiliriz.
Plastik ambalajlarda yapılan hidrostatik testlerin aynı performansı göstermesi açısından mevcut test parametrelerinin yeterli olamayacağı düşüncesiyle Alman BAM belgelendirme kuruluşunun başlattığı tartışma süreci global olarak tüm dünyadan ilgili taraf ve uzmanların tartışmasına açılmıştır.
BAM
’a göre mevcut iç basınç değerlerinin sıcaklık ile bağının kurulmaması güvenlik açısından bilgiyi yetersiz kılmaktadır ve örneğin; minimum 120C koşulunun konmasının uygun bir çözüm olacağı görüşünü savunmuştur.
[2] Bu; çoğu ambalajın sağlayabileceği bir değer olarak düşünülmektedir. Alternatif olarak bu amaçla bir düzeltici faktör kullanılması da önerilmiştir. Görüşmelerde başka parametrelerin de beklenen şartların sağlanması üzerinde etkisi olduğu görüşleri çıkmıştır.
Diğer yandan, farklı reçinelerin farklı sıcaklık mukavemeti göstereceği, standartlarında ekonomiklik kıstasını göz önünde bulundurması gerektiği de dile getirilmektedir. Amerikan tarafının görüşü ise sıcaklığın bir güvenlik konusu olmadığı ama tutarlılık konusu olduğu şeklinde gelmiştir.
Bunun sonucunda sıcaklığın bir güvenlik parametresi olarak konulması yerine test sıcaklığının test raporunda yer alması savunulmuştur. Tüm bu görüşler ilgili taraflarca tartışılmakla birlikte bu konuda bir sonuca henüz varılamamıştır.
Diğer bir güncel örnek de, kimyasalların etiketlenmesi ve sınıflandırılmasına ilişkin harmonizasyondur. Korozif malzemelerin (Sınıf 8) sınıflandırılmasında yeni kriterler gündemdedir
ve ilgili oylama Aralık 2016
’da gerçekleştirilecektir. Yeni kriter pH değerine ve yüzey korozyonu özelliğine dayanmaktadır.
Korozif sıvıların GHS kriterinin UN TDG sınıflandırması ile harmonizasyonu sonucu bu değişikliğin ambalaj grubunun taşıma açısından tekrar ele alınmasına ve sınıflandırmaların değişmesine yol açabileceği öngörülmektedir.
[3] Bu tartışmalardan da görülebileceği üzere tehlikeli maddelerin taşınmasında ambalajın uygunluğu ve testleri hala canlı ve gelişmeye açık bir konu olarak devam etmektedir.
Rıdvan Eğin / Kalite Güvence Koordinatörü / Sarten Ambalaj A.Ş.
Kaynakça
1.EIPA Transport and Regulating Committee Toplantı Sunumu, 10.3.2016, Dusseldorf.
2. Committee of Experts on the Transport of Dangerous Goods and on the Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals. UN SCE TDG 48th session on 30.11-9.12.2015.
3. Transport of Dangerous Goods and on the Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals. UN SCE TDG 49th session on 27 June-6 July 2016, Geneva, ”Proposal for revision of Chapter
2.8 of the Model Regulations: Introduction of alternative methods for classification and packaging group assignment.
Kaydet
